استصحاب امور خارجیاستصحاب امور خارجی، حکم به بقا در امور جزئی خارجیِ دارای اثر شرعی است. ۱ - تعریفاستصحاب امور خارجی از اقسام استصحاب موضوعی است و به استصحابی گفته می‌شود که مستصحب آن، امری جزئی از امور خارجی دارای اثر شرعی است، مانند: عدالت و یا حیات زید، کر بودن آبی خاص، رطوبت لباسی خاص و خمر بودن مایع؛ به بیان دیگر، استصحابی است که مستصحب آن نه حکم شرعی چه کلی و چه جزئی است و نه موضوع کلیِ دارای حکم شرعی، بلکه امری جزئی از امور خارجی است، مانند این که یقین داریم آب این حوض در سابق، کر بوده است، آن گاه مقداری از آن را برداشته و در بقای کر بودن آن شک می‌کنیم، و سپس استصحاب کر بودن جاری می‌کنیم، که بر آن اثر شرعی نیز مترتب است. ۲ - حجیت استصحاب در امور خارجیدرباره حجیت استصحاب در امور خارجی آرای متفاوتی وجود دارد: ۱. عده‌ای که استصحاب را مطلقا حجت می‌دانند، استصحاب امور خارجی را نیز حجت می‌دانند؛ ۲. برخی که استصحاب را مطلقا حجت نمی‌دانند، به تبع آن، استصحاب امور خارجی را نیز حجت نمی‌دانند؛ ۳. گروهی قائل به تفصیل شده و استصحاب را در احکام شرعی کلی- چه تکلیفی و چه وضعی - حجت ندانسته، ولی در احکام جزئی و امور خارجی حجت می‌دانند. مرحوم سید صدر در کتاب «شرح وافیة الاصول» به نقل از مرحوم «محقق خوانساری» گفته است: استصحاب در احکام شرعی جزئی جاری می‌شود، ولی در احکام شرعی کلی و در موضوعات خارجی جاری نمی‌شود. [۳]
قوانین الاصول، میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمد حسن، ج۲، ص۶۶.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۶۱، برگرفته از مقاله «استصحاب امور خارجی». رده‌های این صفحه : استصحاب موضوعی
|